Stemstoornissen:

Iemand heeft een stemprobleem als de stem om een of andere reden niet kan voldoen aan de eisen die eraan worden gesteld. Verschillende redenen kunnen hier de oorzaak van zijn. 

 

Een stemprobleem kan in principe bij iedereen voorkomen. Verschillende factoren kunnen deze op gang brengen. Dit kan gaan van een gewone verkoudheid, vermoeidheid en/of stress, intens stemgebruik en zo meer. 

 

Stemstoornissen kunnen doorgaans ingedeeld worden in 2 groepen: diegene van organische aard (= oorzaak te maken met het stemorgaan zelf) of met de wijze waarop men de stem gebruikt. Vaak ontstaan stemproblemen door een combinatie van beide. 

Stemproblemen kunnen zich op verschillende manieren uiten: zo kan er een probleem zijn met de resonantie, heesheid, een te hoge/te lage intonatie, of ten gevolge van een strottenhoofdkanker,... 

​

Stotteren:

Onder stotteren verstaan we onwillekeurige onvloeiendheden in de spraak. 

Het kan gaan om herhalingen, verlengingen en blokkeringen. 

Daarnaast kan ook secundair stottergedrag ontstaan. Hierbij maken we een onderscheid tussen uitstelgedrag, vermijden en start- en duwgedrag. Deze secundaire kenmerken vormen vaak een groter probleem dan de stotters op zich en kunnen ervoor helaas zorgen dat de onvloeiendheden uitgroeien tot een beperking. 

 

Afasie:

Patiënten met afasie kunnen problemen of moeilijkheden ondervinden op vlak van spreken, begrijpen van taal, schrijven en/of lezen. Deze problemen kunnen individueel of samen voorkomen en de ernst ervan kan variëren van licht tot zeer ernstig. 

Afasie is een verworven stoornis, je kan er dus niet mee geboren worden. De problemen ontstaan na een hersenletsel.

 

Dysartrie:

Dysartrie is een spraakstoornis. Deze stoornis in de spieren of in de hersenen kan het spreken bemoeilijken of zelfs leiden tot onverstaanbaar worden. Er kunnen moeilijkheden ontstaan op verschillende vlakken (zoals o.a. ademhaling bij stemgeving, articulatie, stemgeving...)

 

Apraxie:

Bij een spraakapraxie slaagt de persoon er niet in om articulatiebewegingen doelbewust correct te produceren. Het is een neurogene communicatiestoornis. Wanneer de spraak onbewust uitgevoerd kan worden, verloopt dit meestal vlot. Spraakapraxie komt vaak samen voor met afasie.

​

Mimetherapie:

Bij mimetherapie is de behandeling gericht op het herstellen van de restverschijnselen die zich voordoen bij een perifere aangezichtsverlamming (facialisparese). 

Asymmetrie in het aangezicht, te weinig of te veel spanning in de aangezichtsspieren ongewenste meebewegingen (synkinesen) en verminderde bewegingen in de spieren kunnen hierbij (gedeeltelijk) worden verholpen.

​

Dysfagie:

Een ander woord voor dysfagie is slikstoornis. Dit is een stoornis in het slikvermogen die een combinatie kan zijn van: stoornissen in de slikspieren, een verminderde gevoeligheid en een afname van reflexen. Zich verslikken en hoesten kan het gevolg zijn door voedsel en drinken dat in de luchtpijp kan komen.

​

Aerofagie: 

Aerofagie is een functionele stoornis die wordt gekenmerkt door overmatig lucht slikken, met als gevolg een opgezette buik en herhaaldelijk boeren of toegenomen flatus. De symptomen kunnen niet verklaard worden door een andere aandoening of ziekte. 

​

Supragastrisch boeren: 

Bij supragastrisch boeren wordt er onbewust lucht in de slokdarm gezogen of geperst en direct daarna weer uitgeboerd. Dit kan bijvoorbeeld door een verkeerd ademgedrag ontstaan. De lucht bereikt uw maag niet. Het boeren treedt vaak zeer frequent op.

​

Prelogopedie of preverbale logopedie: 

De behandeling van eetproblemen, drinkproblemen en/of slikstoornissen bij baby's en jonge kinderen wordt preverbale logopedie of prelogopedie genoemd.

​